Nastolatek a depresja
Depresja dzieci i młodzieży wydaje się problemem, który w ostatnim czasie przybiera na sile. Czy tak jest? – nie wiem. Wiem jednak, że za rzadko przypisuje się jej rangę “prawdziwej” choroby, a zbyt często rozpatruje w kategoriach lenistwa, kaprysu, złej woli, czy braku motywacji młodego człowieka.
Droga do akceptacji choroby psychicznej dziecka jest długa i wyboista. Pełna wątpliwości i niepokojów. Depresji nie można potwierdzić żadnym badaniem laboratoryjnym czy obrazowym, nie ma więc “twardych dowodów” na to, że to choroba a nie wymówka trzyma dziecko w łóżku lub nie pozwala mu efektywnie się uczyć.
Leczenie jest długie i nie przynosi efektów od razu. Pociąga zmiany w funkcjonowaniu całej rodziny. Wiąże się, z narażeniem na różne opinie osób z bliższego i dalszego otoczenia, które często są mało wspierające (delikatnie mówiąc :/). Wymaga wiary w to, że natura naszego dziecka jest dobra, a ono ma wrodzoną potrzebę rozwoju, którą blokuje CHOROBA, a nie chęć manipulowania otoczeniem i spędzania dnia na zbijaniu bąków.
Gdy już pokonamy tą drogę złożoną z własnych lęków i wątpliwości oraz społecznych opinii. Gdy zbudujemy w sobie postawę akceptacji. Gdy uznamy, że jest to choroba, którą trzeba leczyć, to stajemy przed kolejnymi pytaniami…
Jak pomóc?
Jaką formę terapii wybrać?
Jak chronić dziecko przed nawrotami?
Jak wspierać je na co dzień?
Gdzie wspierać, a gdzie wymagać?
Jak rozmawiać z dzieckiem o terapii?
Co ono powinno wiedzieć o chorobie?
Jak depresja wpłynie na edukację nastolatka?
Jak samo może pokonywać objawy dzięki zmianom w codziennej aktywności?
Jak chronić pozostałe dzieci i siebie przed skutkami wystąpienia choroby w rodzinie?
Na to i wiele innych pytań rodzic i nastolatek znajdą odpowiedź w książce Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego pt. “Nastolatek i depresja” K. Ambroziak, A. Kołakowski, K. Siwek.
Pozycja podzielona jest na dwie części. Pierwszą skierowaną do rodziców oraz drugą dedykowaną nastolatkom.
RODZICE
Część dla rodziców pozbawienia jest zadęcia i pouczającego tonu. W jasny sposób opisuje jak choroba dziecka wpływa na funkcjonowanie całej rodziny. Jest pełna obrazowych porównań, które pozwalają zobaczyć tę chorobę we właściwym świetle. Jasno mówi, że depresja nie jest przyczyną wszystkich trudności młodego człowieka oraz, że jeśli przed zachorowaniem nasze dziecko było, powiedzmy, wymagające, to takie nadal pozostanie, ale dzięki leczeniu będzie po prostu szczęśliwsze.
Zawiera omówienie przyczyn zachorowania, bez statystyk i cytatów z badań, ale nadal przekonująco i konkretnie. Podsuwa jasne wskazówki co warto, a czego nie warto robić, by pomóc dziecku wyzdrowieć oraz dosyć wyczerpująco omawia to, jak zachorowanie na depresję może wpłynąć na edukację młodego człowieka i jakie rozwiązania w tym obszarze można rozważać.
NASTOLATKI
Część dla nastolatków jest do cna praktyczna. Omawia w prosty sposób jak depresja wpływa na życie i co można zrobić, żeby przestała rządzić. Jest opisem różnych technik, które, jak pokazują badania, pomagają radzić sobie z depresją na co dzień, a które można praktykować samodzielnie lub przy wsparciu rodziców. Porusza tematykę planowania aktywności i przyjemności oraz znaczenie relacji rówieśniczych. Podpowiada jak radzić sobie z depresyjnymi myślami oraz nieprzyjemnymi emocjami. Pokazuje jak oddzielić to, co podpowiada nam depresja od faktów i pozwala się przed tym chronić.
Nie chcę powiedzieć, że po tej lekturze rodzice i ich dzieci pokonają chorobę bez specjalistycznej pomocy. Polecam ją jednak jako bardzo przystępny poradnik, który porządkuje myśli i odpowiada na najczęściej zadawane pytania.
Wartość dodaną stanowią praktyczne ćwiczenia oraz dedykowane im gotowe materiały, które zarówno rodzicom jak i nastolatkom, pozwalają przećwiczyć omawiane zagadnienia. Myślę też, że niejeden specjalista chętnie z nich skorzysta.
ZAPOBIEGANIE
Myślę, że książkę warto polecić wszystkim rodzicom. Znajdziemy w niej informacje, które pozwolą zadbać o zdrowie psychiczne dzieci, zanim problemy wystąpią oraz być czujnym, gdy pojawią się pierwsze objawy. Publikacja otwiera oczy i zachęca do zachowania równowagi pomiędzy:
- szkołą i karierą zawodową
- życiem towarzyskim
- bliskimi relacjami i intymnymi związkami
To tak bardzo ważne, a tak często pomijane.