Czy jesteś fajnym dorosłym?

Czy jesteś fajnym dorosłym? Nie chodzi mi o to, czy przy Tobie dzieci są grzeczne lub czy potrafisz utrzymywać dyscyplinę. Chodzi mi o to, czy jesteś dla nich fajnym człowiekiem. Czy lubią z Tobą spędzać czas, czy ich słuchasz i starasz się zrozumieć? Czy opowiadasz im o świecie i dzielisz się z nimi zainteresowaniami? Czy potrafisz śmiać się z nimi i wsłuchiwać się w ich smutki? Czy jesteś dla nich kimś zaufanym, kto poważnie podchodzi do tego, co mówią? Czy mogą do Ciebie przyjść, gdy mają problem, wiedząc, że potraktujesz je serio? I czy czasami potrafisz wyluzowac, oglądać z nimi filmiki na youtubie czy pograć z nimi w gry?

Ostatnio na zajęciach z dziećmi rozmawiam o fajnych dorosłych. Czuje się ogrom magii, gdy mówią, że mają wokół takie osoby. Ale niestety są i tacy, którzy mówią, że pierwsze co zrobią po 18 r. ż. to zerwanie więzi i wyprowadzka od tych, którzy ludzkiej twarzy pokazać im nie potrafią. W ich opowieściach dorośli wymagają, karzą, krzywdzą, są zimni, zdystansowani, krytyczni, bezwzględni, nie wybaczają, nie słuchają, nie kochają… Strasznie to przykre.

Pomyśl zatem. Czy jesteś fajnym dorosłym? A jeśli nie, to zacznij nim być. Jeszcze nie jest za późno.