Jak przetrwać w domu z przedszkolakiem? – regulacja emocji przez ruch

Ten wpis dotyczy regulacji emocji u dzieci w wieku przedszkolnym (z dopiskiem, że u starszych też może zadziałać).

W momentach kiedy swobodna aktywność dzieci jest ograniczona duża część rodziców skarży się, że ich dzieci: są niespokojne, nie mogą usiedzieć na miejsc, są drażliwe, mają problemy z apetytem (jedzą ciągle lub nasila się wybiórczość pokarmowa) itp.

U dzieci w wieku przedszkolnym, trudniej niż u starszych, odwołać się do świadomych strategii radzenia sobie z napięciem. Tym co może jednak pomóc jest ruch i praca z ciałem. Dzięki nim dziecko może odzyskać kontakt z "tu i teraz" oraz wyregulować pracę układu nerwowego.

Pomysłów jest pewnie wiele, ja podsuwam wam swoje:

Domowy tor przeszkód – sekwencja planowych czynności ruchowych wykonywanych z wykorzystaniem “naturalnych przeszkód” – przeciśnij się pod krzesłem, przeskocz kanapę, przerzuć przez siebie koc, skacz na jednej nodze do drzwi, przejdź “stopka za stopką” po linii płytek itp. Taka zabawa wymaga od dziecka skupienia oraz zaangażowania wyższych partii mózgu (odpowiedzialnych m.in. za myślenie i planowanie), które w sytuacji wzmożonego napięcia mogą nie funkcjonować optymalnie.
Przesuwnie ciężkich przedmiotów – sterty książek, pufy, obciążonego pudełka z jednego miejsca w inne. Stymulacja mięśni i stawów wpływa kojąco na układ nerwowy.
Intensywny, szybki, krótkotrwały wysiłek ruchowy, pozwalający na obniżenie poziomu hormonów stresu – szalony taniec przy muzyce, podskoki, bieg w miejscu, przysiady itp. – koniecznie razem z rodzicem, co daje podwójną radość i motywację, i koniecznie do momentu uzyskania zadyszki i przyspieszonego bicia serca 😉
Siłowanki – szalone zabawy w “zaraz cię złapię”, “nigdy mi nie uciekniesz”, “załaskoczę Cię” itp. – działają podwójnie, uwalniają od stresu oraz budują relacje poprzez wydzielanie (u dzieci i rodziców) oksytocyny – hormonu przywiązania.
Naprzemienne napinanie i rozluźnianie mięśni w zabawie – “teraz jesteś jak surowy makaron spaghetti, a teraz jak ugotowany”, “ty jesteś posągiem, a ja próbuję cię przewrócić – potem zmiana”, “muchy latają i pająk idzie” itp. – takie zabawy pomagają dziecku rozróżniać stan napięcia i rozluźnienia i pozwalają odzyskać kontakt z ciałem oraz wewnętrzną równowagę.

To tylko niektóre z możliwości, jest ich wiele. Ogranicza nas tylko kreatywność i poziom zmęczenia życiem 😉